تراشهسازان تایوانی برای مقابله با کرونا، کارگران را در کارخانههای خود حبس کردهاند
تراشهسازان تایوانی برای مقابله با کرونا، کارگران را در کارخانههای خود حبس کردهاند
کارگرانی که به موجب کمبود جهانی تراشه و همهگیری کرونا در کارخانههای تراشهسازی تایوان حبس شدهاند، حتی نمیتوانند دندانهای خود را مسواک بزنند. به آنها گفته شده که اگر کرونا بگیرند و بمیرند، جسدشان بدون حضور خانوادههایشان سوزانده میشود.
بر اساس گزارش ویژه نشریه تلگراف، تولیدکنندگان تراشه تایوانی با اهرم ترس، کارگران خود را از ویروس کرونا ایزوله کردهاند. برخی از این شرکتها حتی به کارگران گفتهاند که اگر کرونا بگیرند، جریمه یا از کار اخراج خواهند شد. گزارش تلگراف از طریق مصاحبه با کارگران، گروههای حامی حقوق بشر و بررسی بیش از ۲۰ سند و پرونده داخلی شرکتها تنظیم شده است.
یکی از کارفرمایان در پیامی کارگران را تهدید کرده که اگر به ویروس کرونا مبتلا شوند و بمیرند، جسدشان بلافاصله در تایوان سوزانده میشود و هیچ پولی به دست خانوادههایشان نخواهد رسید. اگر سرنوشت مبتلایان مرگ نباشد، باید تمام هزینههای قرنطینه، درمان و آسیبهای احتمالی به افرادی که با آنها در ارتباط بودهاند را بپذیرند.
طبق یادداشت داخلی شرکت Compeq Manufacturing که در زمینه تولید برد مدار چاپی کامپیوترها فعالیت دارد، کارمندان روزانه مجازند حداکثر ۹۰ دقیقه از کارخانه بیرون بروند و نباید با کسی غیر از همکاران خود ارتباط داشته باشند. البته Compeq مدعی است که آزادی کارگران را محدود نکرده و این قانون ۹۰ دقیقهای صرفا یک پیشنهاد برای حفظ سلامت کارگران بوده است.
کارگر فیلیپنی شرکت ASE میگوید نیروی کار این شرکت باید نهایتا تا یک ساعت پس از پایان شیفت خود به خوابگاه برگردند و کارت بکشند تا زمان ورود و خروجشان ثبت شود. عدم تبعیت از این قانون بسیاری از کارگران را نگران کرده که مبادا شغل خود را از دست بدهند. او همچنین میگوید که کارگران از مسواک زدن دندانهای خود در شیفتهای ۱۲ ساعته منع شدهاند: «انگار ما را زندانی کردهاند. تمام حرکاتمان توسط شرکت کنترل میشود.»
کارگران خارجی این کارخانهها که عمدتا فیلیپینی، ویتنامی، اندونزیایی و تایلندی هستند میگویند سختگیریها نسبت به آنها بیشتر از کارگران محلی است. یکی از دیگر کارگران فیلیپی میگوید: «شرایط بسیار ناراحتکننده است. ما مهاجران مشارکت زیادی در اقتصاد تایوان داشتهایم. تاسفبار است که آنها با ما منصفانه برخورد نمیکنند. ما هم انسانیم.»